Aan tafel met kids: Regels stellen en consequent zijn

In mijn vorige blogs heb ik het gehad over hoe om te gaan met lastig gedrag aan tafel, vandaag wil ik in deze blog nog een strategie bespreken die je hierbij kan helpen. Het gaat over regels stellen en je hier vervolgens aan houden. Het klinkt zo makkelijk maar in de praktijk is het best lastig, toch kan deze relatief eenvoudige methode helpen tijdens het eten. Misschien goed om te weten dat voor jongere kinderen, al vanaf 1 jaar, geldt dat ze begrijpen als je iets uitlegt waarom iets wel of niet mag.

Met lange tanden eten
Iedere ouder maakt het wel eens mee dat zijn kind met lange tanden zit te eten, weigert te eten of kieskeurig is met het eten. Situaties die niet bevorderlijk zijn voor de gezelligheid en de sfeer aan tafel. Helaas, vaak een realistisch beeld in de praktijk. Eén van de meest gestelde vragen die ik krijg is hoe maak ik het weer gezellig aan tafel en zorg ik ervoor dat ik niet de strijd aan ga met mijn kind. Leuk is anders, jij wil immers het beste voor je kind en besteedt tijd en aandacht voor het klaarmaken van een maaltijd. Als ouder kan je je machteloos voelen of gefrustreerd raken als je kind niet wil eten. Voel je vooral niet afgewezen, je kunt een kind immers niet dwingen om te eten. Je hebt als ouder de regie om te bepalen wat er wordt gegeten en wanneer, maar een kind bepaalt zelf hoeveel hij eet. Het is goed voor de ontwikkeling van de eetpatronen van het kind, en het voorkomen van overgewicht, als het kind zelf bepaalt hoeveel hij eet.

Durf regels te stellen
Kinderen moeten als het ware nog leren te luisteren. Maar vaak vergeten ouders dat voordat je kan luisteren, je ook moet weten waar je naar moet luisteren. Dit is eigenlijke de eerste stap in het proces, maar wel een hele belangrijke stap. In de praktijk merk ik namelijk dat veel ouders hier moeite mee hebben. Ze vinden het lastig om regels te stellen. Bang om te streng te zijn, bang om afgewezen te worden of geen zin om de strijd/confrontatie aan te gaan. Toch is het heel belangrijk dat je vanaf jonge leeftijd regels durft te stellen en je vervolgens vasthoudt aan die regels. Je kunt niet verwachten van een jong kind dat hij zich direct aan de regels houdt maar hij moet wel weten dat er regels zijn. Een jong kind zal dus niet direct kunnen luisteren, maar het is belangrijk om te wennen aan regels. Als ouder zal je je kind moeten helpen om zich hieraan te houden.

Herhaling is belangrijk om te leren
Je kunt van een jong kind niet verwachten dat hij in een keer luistert naar alles wat wij vragen. Hij moet met immers nog heel veel leren. Het is net zoals bij het leren eten van groenten: herhaling, herhaling en nog eens herhaling. Door het blijven aanbieden van groenten (soms wel 10 tot 15 keer), gaat het kind de smaak lekker vinden/waarderen. Dit geldt eigenlijk ook voor het leren luisteren. Kinderen heb soms wel 100x de herhaling nodig van de regel om het zich als het ware eigen te maken. Wij hebben de meeste regels al geleerd maar kinderen moeten daarbij nog geholpen worden. Het is een investering waar je pas later de effecten van ziet. Probeer consequent te zijn, dat is niet hetzelfde als boos zijn. Het kost nu eenmaal tijd en moeite om een kind te leren luisteren, dat gebeurt niet in één keer dat is een heel proces. Het uittesten van regels door je kind hoort hier ook bij. Dat is in feite het signaal dat je kind aan het leren is om te luisteren. De ondeugende blik naar jou als je iets zegt om iets niet te doen bijvoorbeeld, zegt eigenlijk dat hij al weet dat hij iets doet wat misschien niet mag of wat jij liever niet ziet dat hij doet. Hij heeft die herhaling nodig om de regel zich eigen te maken en het ook niet meer te doen. Dus die ondeugende blik is onderdeel van het proces en wil zeggen dat je kind uitprobeert of het inderdaad klopt dat iets niet mag en of jij als ouder ook reageert zoals hij dacht. Herkenbaar? Probeer het maar eens uit de komende maand om te kijken of het klopt.