Kids

In mijn maandelijkse blogs deel ik tips om je kind zo vroeg mogelijk een gezond eetpatroon aan te leren, waarvan groenten een belangrijk onderdeel zijn. Tot nu toe heb ik de volgende zaken met jullie gedeeld: herhaaldelijk aanbieden, geduldig blijven, signaleren van de eetsignalen van je kind,  complimentjes geven voor gewenst gedrag, inlevend reageren op je kind. Vandaag wil ik het met jullie hebben over een aantal tips voor een gezellige en ontspannen maaltijd zonder strijd. Net als de gouden regel ‘herhaaldelijk aanbieden’ lijkt het vanzelfsprekend, maar het is in de praktijk helaas vaak niet zo. Onderstaande tips kunnen je helpen om structuur aan te brengen.

Bij jonge kinderen is het handig als je kind niet te hongerig, te vol/te voldaan is van bijvoorbeeld het melk drinken of te moe is als je vaste voeding aanbiedt. In mijn vorige blogs heb ik het gehad over de eetsignalen van je kind en wat deze jou vertellen. Handig als je deze eetsignalen herkent en toepast, zo leer je je kind en zijn eetsignalen goed herkennen. Als je kind bijvoorbeeld direct al zijn mondje stijf dichthoudt en zijn hoofdje afwendt dan heeft hij op dit tijdstip geen zin in het eten. Probeer het rustig op een ander tijdstip nog een keer. Of als je kindje erg moe is en eigenlijk liever wil slapen, zal het moeilijk worden er wat hapjes in te krijgen. Probeer het op een later tijdstip  gewoon nog een keer. Eenmaal uitgerust zal het vanzelf gaan.

Een bepaald ritme, zodat een kind weet wat hem te wachten staat, kan ook handig zijn tijdens de maaltijden bij kinderen. Vooral bij jonge kinderen is het kind afhankelijk van de ouder. Op deze leeftijd staat het kind juist open om te leren. Bijvoorbeeld als je begint met het geven van vaste voeding, zet je je kind in een stoel en doe je hem een slab om, voordat hij het eerste hapje krijgt. Opdie manier weten kinderen wat ze kunnen verwachten een volgende keer. Kinderen herkennen dan snel wat er gaat gebeuren en wat er van hen verwacht wordt. Het helpt dus om bepaald gedrag aan te leren, bijvoorbeeld het wennen/eten van hapjes zoals bijvoorbeeld groenten. Vergelijk het maar eens als je naar een restaurant gaat. Je hebt als volwassene ook een bepaald schema in je hoofd van verwachtingen: je komt binnen, je wordt naar je tafel begeleid en de ober komt de bestelling opnemen door te vragen wat je wil drinken. Je zult het ook vreemd vinden als de ober vervolgens als eerste vraagt wat voor dessert je wil bestellen. Het gaat hier om bepaalde verwachtingen die je hebt. Voor een kind is het fijn als hij weet wat deze verwachtingen zijn. Het helpt bovendien om bepaald gedrag aan te leren. 

We vergeten wel eens dat het tempo van volwassenen tijdens de maaltijd vaak hoger ligt dan het tempo van kinderen. Dat heeft een aantal oorzaken, wij weten bijvoorbeeld al het verschil tussen verschillende smaken zoals bijvoorbeeld snijbonen en sperziebonen of dat structuren/texturen anders kunnen voelen in de mond. Voor een kind is dit een nieuwe ervaring en zal het tijd nodig hebben om dit te ontdekken. Een kind heeft hiervoor tijd nodig om naast het eten, de lepel, de structuur, de kleur van het hapje, of zijn omgeving te ontdekken. Het is fijn voor het kind als hij hiervoor de ruimte en de tijd krijgt om in zijn eigen tempo te eten. Ga eens naast je kind zitten om dit te ervaren. 

Stoppen

Een kind voelt zelf het beste aan of hij genoeg heeft gehad of niet. Let goed op de eetsignalen van ‘geen trek meer hebben’ bij je kind en stop op tijd. Na 2 á 3 pogingen is het het beste om te stoppen met aanbieden. Het komt vanzelf wel weer op een ander tijdstip. Een kind dwingen om te eten kan averechts werken, het kan er juist voor zorgen dat je kind het eten als iets negatiefs gaat ervaren en er tegenop gaat zien. Uit de praktijk, ervaar ik dat ouders eerder geneigd zijn om te veel en te lang aan te bieden en het moeilijk vinden om op tijd te stoppen met het eten.

In mijn vorige blog kwam dit onderwerp aan bod, toon begrip voor je kind. Het helpt als je je inleeft in je kind en meepraat wat er in zijn leventje gebeurt. Meepraten en de dingen benoemen die je kind doet of ziet kan het eten nog levendiger en gezelliger maken. Bijvoorbeeld: ‘oh alweer een hapje, wat knap van jou’ of ‘oh ja dat is een mooie lepel hé, ik begrijp dat je daar even aan wil voelen’. Als je zelf vriendelijk, ontspannen en vrolijk bent, zal je kind zich fijn voelen tijdens het eten. Op die manier leert je kind, het eten associëren met iets positiefs en iets leuks en wordt het een moment om samen naar uit te kijken.

Dit zijn een aantal tips die je de komende weken kan uit proberen. Waarschijnlijk pas je er al een aantal toe, een aantal tips zijn ook eerder besproken in mijn blogs. Het kan helpen om deze tips op een rijtje te zien. Het is een investering voor later, als je misschien een iets moeilijker tijd met het eten ingaat met je kind. Het geeft je structuur en houvast. Soms zijn de dingen eenvoudig, maar het is  de kunst om je eraan te houden vaak de uitdaging;-)