Ik wist al wel even van het bestaan af, maar eigenlijk pas sinds het laatste jaar heb ik romanesco echt ontdekt. De oneindige symmetrisch torentjes fascineren me. Eigenlijk net een beetje zoals met een spiegel in een spiegel. Je blijft ernaar kijken. Dat heb ik ook met een romanesco. Ik doe ook altijd enorm mijn best om de groente, met alle torentjes nog heel, thuis te krijgen. Dat blijkt nogal een uitdaging. Ik ben niet zo'n nette boodschappeninpakker en -vervoerder. Mijn schatje kan dat beamen. Toetjes komen niet altijd heel aan of ze zijn door elkaar geschud met een bovenkant die niet meer mooi intact is. Brood ligt onderop in de tas en een zakje rucola is soms bijna moes, als het de koelkast in gaat. Woonden we maar in de VS. Dan is er een jongen of meisje bij de kassa, die je boodschappen inpakt. Ik ga er gemakshalve maar vanuit dat zij uitvoerig getraind zijn en precies weten wat onderop gaat en welke producten je bovenop legt.
Maar goed, dit was even een klein zijspoor. Romanesco is familie van de bloemkool en lijkt in de verte ook wel wat op broccoli. Toch vind ik de knalgroene groente, met die gekke torentjes, veel lekkerder. Een tijd geleden maakte ik er een keer een Thaise groene curry mee. Wauw dat was heerlijk. Met kokosmelk, citroengras, aubergine en koriander. Soms bak ik de roosjes op in wat roomboter, samen met andere seizoensgroenten, ui en knoflook. Nu maakte ik er een aardappelgratin mee. Best een winterse en stevige ovenschotel eerlijk gezegd. Heel geschikt na een middag schaatsen of skiën. Alhoewel, niet in mijn geval. Dat soort activiteiten zijn niet echt aan mij besteed. Bij wijze van spreken dus. Misschien komt dat gevoel ook wel door de gruyère die ik toevoeg. Dat associeer ik met kou, sneeuw, Zwitserland en wintersport.
Ik maak zelf een bechamelsaus. De melk die ik gebruik breng ik op smaak met knoflook, sjalot en verse salie. Een half uurtje laten trekken, daarna zeven en je hebt een geweldige basis voor je eigen saus. Op de bodem van mijn ovenschaal doe ik eerst schijfjes aardappel, daarna romanesco, vervolgens de bechamelsaus erover schenken en lekker royaal gruyère strooien. En? Hoe lijkt het je, deze romige aardappelgratin? Ik ben benieuwd!
Salade bereiding
Dit heb je nodig:
Snijplank + mes
2 pannen
Ovenschaal
1. Breng de melk aan de kook in een steelpan, samen met de sjalot, salie en knoflook.
2. Haal de pan, zodra de melk kookt, van het vuur. Laat 30 minuten trekken. Zeef daarna de melk.
3. Was de steelpan af. Smelt hierin de boter op laag vuur.
4. Voeg de bloem toe en bak 4 minuten. Blijf voortdurend roeren en laat het vuur laag, zodat de bloem niet bruin verkleurd.
5. Schenk de melk er geleidelijk bij. Blijf roeren, zo vormen zich geen klontjes. Dit kan met een houten lepel of met een garde.
6. Laat al roerend 5 minuten koken of tot de saus mooi glad en dik is.
7. Breng op smaak met zout en peper.
8. Dek het oppervlak af met wat bakpapier of plastic folie, om te voorkomen dat er zich een vel vormt. Haal eraf wanneer je de bechamelsaus gaat gebruiken.
Zo maak je de aardappelgratin met romanesco:
1. Verwarm de oven voor op 200 graden.
2. Kook de romanesco in zo'n 4 a 5 minuten beetgaar. Doe hetzelfde met de aardappel.
3. Vet een ovenschaal in met een beetje roomboter. Leg de aardappelschijfjes in de schaal.
4. Verdeel de helft van de gruyère en de helft van de bechamelsaus erover. Maak nu een laag met de romanesco. En verdeel er de resterende bechamelsaus over. Eindig met gruyère.
5. Zet de aardappelgratin 15 - 17 minuten in de oven. Garneer met de blaadjes salie en zet nog eens 5 minuten in de oven of tot de bovenkant licht goudbruin kleurt.